Wedstrijdverslag | 4 september 2023

Steriel overwicht, maar weer trekt Lyra-Lierse aan het kortste eind

Drie van de meer creatieve spelers in de kern (Kil, Nys, Boulouali) zaten naast uw dienaar in de tribune. In de lappenmand, zoals dat heet. In een saaie eerste helft had Lyra-Lierse voortdurend de bal, maar de ideeën om openingen te vinden waren er niet. Het ene zou wel eens met het andere te maken kunnen hebben.

Balbezit levert niets op

Er waren wel wat schuchtere pogingen vanuit de tweede lijn, maar voor een eerste goede offensieve actie die naam waardig was het wachten tot het half uur. Adesanya zette de actie op, Peffer haalde de achterlijn en trok dan achteruit naar Jason, maar een verdediger werkte het leer nog in hoekschop. Even later, na een fout op Muyldermans, trapte Weuts vanop vrijschop een metertje naast. Een mooie verre bal van Weuts zeilde tot bij Schils, hij durfde de volley in één tijd niet aan en miste de controle. Peffer was net niet scherp genoeg om verdedigend mistasten uit te buiten. Het eerste gevaar van de thuisploeg kwam net voor rusten, toen een scherpe lage voorzet aan alles en iedereen voorbij ging. Gene vette dus, die eerste helft, hoewel de kansjes toch aan Lierse zijde werden genoteerd.

Na de pauze ging Lille meer open voetballen en lag er meer ruimte om iets te forceren. Adesanya draaide zich op zijn gekende wijze sterk voorbij zijn tegenstander, zijn schuiver ging voorlangs. Zou er toch puntenwinst inzitten? Dat dachten we zeker toen de ingevallen Reijniers nog eens liet zien dat hij een prima schot in huis heeft. Weer trapte hij à la Koita met veel spin op de bal. Doelman Pauwels wist ternauwernood de bal uit zijn doel te weren en was er als de pinken bij om de rebound van Adesanya te blokken. Hier behoedde hij zijn ploeg van een achterstand.

Het dubbeltje valt voor Lille

Ook de Kempenaars toonden zich een keer gevaarlijk. Met een boogje ging een kopbal tegen de lat, bij de rebound weer een kopkans voor een thuisspeler, hij kopte over. Hier kwam Lyra-Lierse dan weer goed weg. In tegenstelling tot het eenrichtingsvoetbal van de eerste helft ging het spel nu wel over en weer. Bij een hoekschop voor de geelgroenen werd alweer een kopbal voor de lijn gekeerd. De wedstrijd kon nu alle kanten uit. Voor al wie Lyra-Lierse in het hart draagt de verkeerde kant, toen de sterkspelende Sander Delen, neef van Gianni Vets, voorbij enkele Lierse verdedigers gleed en de bal mooi laag in de verste hoek schoof. Debutant Antonissen was kansloos, de voorsprong voor Lille een feit.

De Lierenaars vonden combinerend te weinig oplossingen. Met de lange bal dan maar. Van Achteren stuurde Peffer diep met een prima crossbal, Jordy draaide nog naar binnen en schoof de bal naast het doel. Onder impuls van sterkhouder Volant, die zich aan het ontpoppen is tot een van de betere verdedigers in deze reeks, probeerden onze jongens in de laatste 20 minuten de bakens te verzetten. Maar te weinig konden ze de tweede bal veroveren, ook onder de Kempense druk uitvoetballen verliep moeizaam. De pogingen van Deckers op vrijschop en Vets met een kopbal na hoekschop waren te centraal om Pauwels te verontrusten. Zo sleepte de thuisploeg de driepunter over de streep.

Bloed, zweet en tranen

Van een slechte start mag je na amper twee wedstrijden nog niet spreken, maar dat twee opeenvolgende nederlagen geen goed gevoel geven, is duidelijk. Tot enkele geblesseerde jongens een injectie aan creativiteit zullen geven, zal er een groot strijdershart nodig zijn om dit te compenseren. Met verzorgd, maar bijwijlen steriel voetbal tot het laatste derde van het terrein alleen zal het immers niet lukken. Bloed, zweet en tranen dan maar tegen Hades.

K. Lyra-Lierse: Antonissen, Weuts (C, 46′ Reijniers), Volant, Vanachteren, Deckers, Muyldermans, Vets, Teunen (72′ Kwateng), Schils, Peffer, Adesanya

KVC Lille United: Pauwels, Van De Kerkhof, Schops, Cools, Mariën (82′ Meynendonckx), Brouwers, Bostanci (90′ Bevers), Hannes, Delen (94′ Pelic), Truyers, Haagen

Doelpunten: 66′ Delen

Geel: 54′ Deckers, 77′  Van De Kerkhof

Scheidsrechter: Ruben Wuyts

 

Foto: Sofie Vingerhoets