Kedeng kedeng kedeng kedeng kedeng

Ik ben op weg naar jou, want ik ben weg van jou

Door clubliefde gedreven togen weer veel Lierse fans, al dan niet met Sombrero of andere carnavalsattributen getooid, naar het verre Tongeren, per spoor, bus of met de auto. Sommigen beklommen zelfs de 300 treden van de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek, vast om een goed uitzicht te hebben op de allesbehalve evidente ligging van Sportoase Eburons Dome, ook wel de Keiberg genoemd.

Laat Keiberg ook een godvergeten bosweg zijn in het Tongerse ommeland, waar de koeien rustig grazen op de malse weiden. Ommekeer dan maar voor uw nederige dienaar en KSK Tongeren intikken op Google. Op naar ‘Klein Veldje’, waar de kunstlichten al van verre uitnodigden. Wel voetbalvelden (van de Tongerse jeugd), maar geen stadion. Ook voorzitter Yves De Vil was tot daar gesukkeld, hij wist te zeggen dat de Vrijheidsweg de enige juiste bestemming was. In het zog van een blitse Porsche (of had David Hasselhoff, alias the Knight Rider, zijn legendarische Pontiac Firebird KITT uitgeleend?). Politie van Tongeren, geldt ‘het goede doel’ ook als geldig excuus bij snelheidsovertredingen?

Ten langen leste bereikten we dan toch net op tijd de plaats van bestemming, een stadion met één enkele tribune, in een desolaat landschap dat nog zou kunnen dienen voor een sequel van Mad Max. Laat dat ook een van de bijnamen zijn van Maxim Volant, de vriendelijke teddybeer die, eens het veld betreden, de allures aanneemt van minder zachtaardige beersoorten. Er zou alleszins behoorlijk wat strijdlust nodig zijn om het gewonde dier Tongeren (0 op 15) te verslaan. Per slot van rekening waren de Tongenaren tot hiertoe ook een beetje een Angstgegner, zeker buitenshuis.

Moeilijke eerste helft

En inderdaad, Tongeren toonde zich erop gebrand het op 5 opeenvolgende nederlagen te houden. Al in de eerste minuten was het bijna prijs. Terwingen met het harde schot, Sterkens kon hem nog net uit de hoek halen. Dit zou later een belangrijke redding blijken. Tongeren was de betere ploeg, het Lierse middenveld wist niet waar te lopen en in de defensie was alle hens aan dek het ordewoord.

Tegen de gang van het spel in kwamen de Schapenkoppen ei zo na op voorsprong, toen een schot van Kil nog afweek en in doel leek te gaan. De bal ging via de binnenkant van de paal in de handen van doelman Caubergh. Op het half uur een mokerslag. Nys, die vlak daarvoor geel had gekregen, trok in de middencirkel aan het truitje van een tegenstander om hem de vrije doorgang te beletten. Instinctief trok scheidsrechter Boogaerts geel en zo moest Mathias het spel verlaten. Laat ons het erop houden dat zowel speler als scheidsrechter even vergeten waren dat er al een eerste gele kaart was.

Enter good old Gianni Vets, maar wie had verwacht dat dit in de plaats van een aanvaller zou zijn, kent lefgozer Tom Proost nog niet, want die gaat altijd uit van eigen kracht. Deze man past binnen het plaatje van een cultclub, denken we dan. Teunen was de pineut, maar Cel gaat volgende week weer zijn match spelen. Muyldermans zakte een rijtje om de ganse rechterflank voor zijn rekening te houden. De jonge klasbak deed dit met verve. En kijk, het numerieke ondertal vertaalde zich niet naar het spel, want Lyra-Lierse toonde zich offensiever. Een aangeschoten handsbal leverde geen Lierse strafschop op, maar op slag van rusten haalde Larondelle onbesuisd Adesanya neer, meteen ook zijn tweede gele kaart. Hij werd door de Lierse fans vriendelijk verzocht zich naar de douche te begeven, waar het naar het schijnt ook plezant is.

Pif, Paf, Pef

Opnieuw met gelijke wapens aan de start in de tweede helft. Zo goed de Limburgers in de eerste helft waren, zo matig waren ze in de tweede. Zullen we dat maar toeschrijven aan de kracht van de Lierenaars? Die hadden nu volledige controle en gaven niets meer weg. Na een fout op Volant wees Boogaerts naar de stip. Peffer trapte hard en in de hoek, Caubergh had geen schijn van kans. Op het uur verlengde Vets een hoekschop van Kil met het hoofd naar de tweede paal. Daar had sluipschutter Peffer zich geposteerd om het af te maken. Nummer 16, and counting! ‘Verdomme, ik had nog zo gevraagd om Peffer in het oog te houden’, sakkerde de Tongerse coach Daumantas na de match in de kleedkamer. Althans, daar gaan we vanuit.

De Pallieters hadden in het resterende half uur nog wat kansen om de score uit te diepen. Eerst Van Goylen, vinnig als altijd, met een knal op de vuisten van Caubergh, wat later was Adesanya er erg dichtbij. Zijn schot, na geharrewar op hoekschop, trof de binnenkant van de paal en belandde nog tussen de benen van een fortuinlijke Caubergh. Ondertussen was Sebbe Augustijns ingekomen, de luttele minuten op het terrein verrieden grote klasse, die benieuwd maakte naar meer. Het laatste wapenfeit was een snelle aanval via Vets en Kil, Van Goylen kon net niet bij het leer. Hoeft het gezegd dat er weer een vet feestje was na affluiten? De verbroedering tussen spelers en supporters werd later nog voortgezet op de parking van de autosnelweg in Tessenderlo. Ja, Sebbe Augustijns, dit is een speciaal clubje hoor.

En zo raast de trein alsmaar verder, van station naar station. Klinkt het arrogant te zeggen dat nu ook Lille voor de bijl moet, nee toch? Mannekes, nu vrijdag gaan we weer met zijn allen achter die gasten staan, want die verdienen dat. Oh ja, dit was de eerste wedstrijd van de derde periode.

K. Lyra-Lierse: Sterkens, Weuts (C), Volant, Teunen (35′ Vets), Muyldermans, Van Goylen, Schils, Nys, Kil (85′ Augustijns), Peffer, Adesanya (71′ Deckers)

KSK Tongeren: Caubergh, Martina (79′ Geenen), Larondelle, Bourard, Frenoy, Voorjans (C) (85′ Theunissen), Cheprassov (63′ Callemin), Kuchinska, Stassen, Spailier, Terwingen

Doelpunten: 53′ Peffer 1-0,  61′ Peffer 2-0

Geel: 29′ en 31′ Nys, 30′ en 45′ Larondelle

Rood: Nys (2x geel) en Larondelle (2x geel)

Scheidsrechter: Yenthe Boogaerts