Nieuws | 9 oktober 2018

Volwassen Lyra-Lierse schenkt enthousiaste fans opnieuw 3 punten

Enkele honderden Lyra-Liersefans hadden de trip naar het verre Neerpelt mee gemaakt. Ze overtroffen daarmee ruimschoots de thuissupporters in aantal.

Dermaut, Van Parys, Balbi en Zekhnini waren nog onbeschikbaar. Lambreghts keerde terug uit de ziekenboeg en startte op de bank. Kapitein Jacobs werd weer mee in de vijfmansverdediging geposteerd. Een rol die slimme Gwen trouwens net zoals tegen Ternesse met verve zou vervullen.

 

Flebus blijft kalm

Lyra-Lierse nam meteen de wedstrijd in handen. Van den Abeele zette voor, Daals kopbal was te zwak om Pelt-doelman Mertens te kunnen verontrusten. Daal loodste op zijn beurt woelwater Dillien door de verdediging, maar ook diens schot miste de nodige kracht. Even later staken de Limburgers de neus aan het venster, maar Maes stond paraat op een schot vanaf de 16 meter.

Nog in het eerste kwartier zette Van den Abeele een nieuwe raid op. Vanop zijn linkerflank sneed hij naar binnen en bediende Nijs, die slim terugspeelde naar Flebus die in de kleine rechthoek was opgedoken. Renzo bleef ijzig kalm en knalde laag in de verste hoek binnen. Opnieuw een treffer dus voor Flebus, die al een aantal weken toont dat hij aan maturiteit en loopvermogen gewonnen heeft, waardoor hij een constante kan leggen in zijn sterke prestaties.

Toch moest de Lyra-Liersedefensie attent blijven bij de tegenprikken van Pelt. Maes had een voetveeg nodig om een verraderlijk laag schot te weren en even later kon een scherpe Limburgse voorzet ternauwernood worden ontzet.

Als Brent op uitstap mag, ik ook, moest Cools gedacht hebben, want vanop eigen helft en met lange halen waagde hij zich aan een rush doorheen de Pelt-verdediging. Uiteindelijk bracht hij de bal scherp voor, maar aan de verste paal kwam Van den Abeele net een teen te kort.

 

A touch of genius

Tien minuten voor rust etaleerde Dillien zijn genie. Hij hield enkele tegenstanders aan de praat en krulde dan de bal naar de verste winkelhaak. De curve zat perfect, om het in Filip Joos-termen te omschrijven.

 

Het blok geeft weinig weg

De tweede helft had minder om het lijf. Lyra-Lierse speelde nu vooral controlerend, Pelt had iets te weinig kwaliteit in huis om het soliede blok te ontwrichten.

Pelt dreigde wel, maar kwam niet verder dan wat halve kansen, waarin de betrouwbare Maes pal stond.

Voor Lyra-Lierse noteerden we een schot van Dillien in de korte hoek en een scherpe voorzet van diezelfde Dillien, die Daal net niet kon bereiken.

Dé kans op het derde doelpunt was helemaal op het einde nog voor de ingekomen Seraaj El Mokadem, maar zijn schot ging via de paal terug het veld in.

De fans maakten zich toen eigenlijk al op voor het feest na de wedstrijd.

 

Tchiki tchiki bumba

Geniet u mee van dit ondertussen klassieke scenario: de spelers komen de zingende fans tegemoet, gaan de fans persoonlijk begroeten en leggen dan de vinger op de mond. Sssst, it’s show time. ‘Heb je al gehoord van de Lyra-Lierse, heb je al gehoord van die wereldploeg?’ Waarna de doelpuntenmakers onder luide toejuichingen hun pintje ad fundum drinken. De apotheose is dan het Tchiki tchiki bumba-liedje van ‘de kleine Ory’.

 

Positief over de ganse lijn

Nawoord: de mensen van Pelt, de brandweer en de aanwezige politiemensen waren allen zeer lovend over de positieve en enthousiaste houding van de bende feestneuzen die onze fans zijn. Waarvan akte! 🙂