Swat Janssens overleden op 78-jarige leeftijd
Met François (Swat) Janssens is een absoluut clubicoon van de Koninklijke Lierse Sportkring overleden. Swat Janssens was een elegante en technisch verfijnde voetballer. Snel en vinnig in zijn jonge jaren en een rijpe dirigent, eens hij de dertig naderde. Voor een speler als Swat Janssens is het woord ‘fijnbesnaard’ uitgevonden.
Van 1966 tot 1981 speelde Swat Janssens meer dan 500 officiële wedstrijden voor Lierse. Hij was erbij toen geelzwart de beker van België won (in 1969) en hij had een groot aandeel in ‘het wonder van Leeds’, de 0-4 uitzege bij de uittredende UEFA-bekerwinnaar (1971-72). Swat Janssens scoorde twee van de vier doelpunten in het legendarische stadion op Elland Road. De stunt van Lierse ging de halve wereld rond.
De carrière van Swat Janssens is ruwweg in twee periodes op te delen. Toen hij in het seizoen 1966-67 van Turnhout naar Lierse kwam, was dat als kwikzilveren rechtsbuiten. Janssens was snel, technisch sterk en scoorde regelmatig. Hij was verliefd op de bal. Een artiest op de vierkante meter. Midden jaren zeventig, na het vertrek van Frans Vermeyen, kwam hij centraal op het middenveld voetballen. Het veranderde zijn spel totaal. Hij werd een klassieke spelverdeler, nog steeds met een fijne techniek, maar vooral met vista en een uitstekende pass. Met Janssens als motor bereikte Lierse in 1976 de bekerfinale en net achter het aanvallend geweld van Jan Ceulemans, Bertho Bosch, Raul Aguas én de piepjonge Erwin Vandenbergh dwong hij mee Europees voetbal af in 1978. Janssens was zo’n dirigent die het tempo in en uit een wedstrijd kan halen. Ook zonder bal had hij een heel herkenbare loopstijl. Fier rechtop, met de armen in een hoek van 90° en dicht tegen het lichaam.
Uniek in het Belgisch voetbal zijn de 39 doelpunten van Erwin Vandenbergh in één competitie (1979-80). Zonder de snelheid van flankaanvaller Bertho Bosch en de gemeten passes van Swat Janssens was dat record er nooit gekomen. Swat Janssens behoort tot de generatie voetballers, die niet schatrijk werden van het voetbal en van wie de statistieken nooit volledig zullen zijn. Hij was een elegante, faire speler die zelden gele, laat staan rode kaarten pakte. Jarenlang was hij de kapitein van geel-zwart, vaak met rugnummer negen.
Swat Janssens is slechts keer twee keer Rode Duivel geweest. Te weinig voor een voetballer met zijn kwaliteiten. Als buitenspeler lag hij in de tweede helft van de jaren zestig vaak in de weegschaal met Leon Semmeling van Standard. Anderlecht en Standard waren toen de leidende clubs van het land en de nationale ploeg straalde vaak een zeker ‘evenwicht’ uit tussen Brussel en Luik. Later, toen hij centraal op het middenveld speelde, was de concurrentie veel groter. Na het seizoen 1980-81 vertrok Swat Janssens nog voor enkele seizoenen naar Sint-Niklaas. Maar uit Lier is hij nooit verdwenen. Vriendelijk, bescheiden en genietend van de schilderkunst, zo bleef het Lierse clubicoon in onze stad wonen en leven. Swat Janssens is 78 geworden.
