K. Lyra-Lierse – Ternesse 2-0: eerste thuisoverwinning luidt groot feest in

Feest op de Doelvelden gisterenavond. En wat voor een. Maar daarover later meer. Eerst een relaas van de proloog.

Ziekenboeg

Van de waslijst geblesseerden wist Tom Schipper toch Mathias Nijs te recupereren. Dermaut, Van Parys, Lambreghts en Balbi verbleven nog in de ziekenboeg. De twee laatstgenoemden zouden volgende week wellicht terug inzetbaar zijn.

Gesloten

Lyra-Lierse startte met een onuitgegeven veldbezetting. Nijs nam de rechterflank voor zijn rekening en Jacobs zakte terug vanuit het middenveld, om zo een vijfmansverdediging mee vorm te geven. Omdat ook de bezoekers uit Wommelgem niet gekomen waren om opendeurdag te houden, zat het spel in de aanvangsfase vast. Ternesse liet zien dat het veel technisch vermogen in huis heeft, maar de patronen van Snoeys, Van den Brandt en co, leidden niet tot doelkansen. Rond de twintigste minuut lag de bal achter Kristof Maes, maar gelukkig had het arbitrale trio –terecht- buitenspel gezien.

Bend it like Gweckham

Toen was Gwekham time bij een vrijschop op de 24ste minuut. Gwen Jacobs zette zich vanop 25 meter achter de bal. De bal zwiepte heerlijk over de muur en viel juist in de hoek, zodat doelman Goris enkel kon toekijken.

Even later bereikte Flebus Siraaj El Mokadem, die schuin voor de goal net naast besloot. Even later kon Dillien zich in de 16 meter doorzetten, maar zijn schot was te zwak om Goris te verontrusten. Diezelfde Dillien, een echte kwelduivel voor de Wommelgemse defensie, tekende voor het laatste wapenfeit in de eerste speelhelft, met een schot in het zijnet.

Fort van Wommelgem onder beleg

De tweede helft trok zich langzaam op gang, maar na een goed kwartier was het al Lyra-Lierse dat de klok sloeg. De sterke Daal zette zich door op rechts en leverde een strakke voorzet af. Van den Abeele kwam weer eens aangestoomd vanaf zijn linkerflank en trapte de panklare bal binnen. Dacht iedereen… maar de bal ging nog via de verste paal terug het veld in.

Lyra-Lierse bleef komen. Na een doorsteekpas van Dillien werd een schot van Flebus nog net afgeblokt. Tussendoor moest Maes nog een schuin schot uit zijn korte hoek ranselen.

In Wommelgem staat een fort. Het leek wel of de bezoekers het hadden meegenomen naar de Doelvelden, want het beleg van de Lierenaars, voortgestuwd door het legioen, bleef maar voortduren. Nijs legde aan, Goris pareerde en in de rebound schoot Flebus voorlangs. Daal maakte zich vrij, zijn poging werd nog in extremis geweerd door een verdediger. Yassir El Mokadem, die zijn broer had vervangen, schoot naast. Het tweede en verlossende doelpunt kon niet uitblijven.

Dat oververdiende doelpunt kwam er ook. Daal en man van de match Dillien zetten enkele mooie een-tweetjes op, waarna de bal bij Flebus terechtkwam. Die omspeelde zijn verdediger en schoot de twee-nul binnen. Het legioen barstte los en het was aftellen tot het eindsignaal.

Het feest komt op gang

Dat bleek meteen het startschot van de feestelijkheden. De spelers repten zich naar hun trouwe en enthousiaste fans. Dat had ondertussen de gezangen al ingezet. ‘Waaj zen de Leejra-Leejrse, waai zen de Leejrse boys, gekkenhuis op de tribune, waaj weuren allemol zooot.’

Maar toen werd het stil. Want de apotheose vergde concentratie. De spelersgroep zette hun lijflied in, de kop viel in. “Heb je al gehoord van de Lyra-Lierse, heb je al gehoord van die wereldploeg?” Fans en spelers gingen samen op de foto, een beeld dat perfect symboliseert waar deze fantastische club voor staat: spelers, fans, bestuur, vrijwilligers, jeugdspelers die één grote familie vormen.

De avond werd nog verdergezet in het fandorp, de kantine en de business lounge. Het was een echte feestavond, een van de vele die nog zullen nog volgen.